Wiedeńska Zawodowa Straż PożarnaW roku 2000 Wiedeńska Zawodowa Straż Pożarna uczestniczyła w 30240 akcjach ratowniczo-gaśniczych (23%-pożary , 21%-ratowanie ludzi i zwierząt , 21%-komunikacja , 8%-substancje szkodliwe , 27%-pozostałe akcje ratowniczo-gaśnicze) , co daje średnią 82,8 akcji dziennie. Oznacza to, że średnio co 17,3 minut istniała potrzeba interwencji straży pożarnej. Każdej interwencji nadawany jest jeden numer akcji, niezależnie od liczby wozów uczestniczących w akcji. Podział służby. Każdy funkcjonariusz pożarnictwa (poza obsadą kancelarii i warsztatów) pełni służbę 24-godzinną. Załoga podzielona jest na dwie grupy pełniące służbę. Służba rozpoczyna się o godzinie 7:30, zaś kończy następnego dnia o tej samej porze. 24 godziny na dobę służbę pełni około 450 osób. Osoby te pełnią służbę w 26 jednostkach rozmieszczonych na obszarze Wiednia. Sekcja ochrony przeciwpożarowej (Brandschutzsektion). Obszar objęty ochroną przeciwpożarową o powierzchni 415 km2 podzielony jest na dziewięć sekcji ochrony przeciwpożarowej. Każdą sekcję ochrony przeciwpożarowej tworzy główna jednostka straży pożarnej oraz jeden lub kilka pododdziałów straży pożarnej. Rozmieszczenie jednostek straży pożarnej 26 jednostek straży pożarnej rozmieszczonych jest na obszarze miasta w taki sposób, aby z reguły pierwszy wóz bojowy dotarł na miejsce akcji najpóźniej w ciągu pięciu minut od zgłoszenia alarmu. Aby można było temu sprostać także na obrzeżach miasta na północ od Dunaju, powołano nową główną jednostkę straży pożarnej "Floridsdorf". Istniejącą wcześnij jednostkę straży pożarnej "Donaustadt" w sile plutonu rozbudowano tworząc główną jednostkę straży pożarnej. Ponadto powołano jednostkę straży pożarnej w sile jednej sekcji "Kaisermühlen". W okolicach "Eßling" planowane jest powołanie kolejnej jednostki straży pożarnej. Jednostki głowne i mniejsze jednostki straży pożarnej Główna jednostka straży pożarnej posiada zasadniczo na wyposażeniu jeden samochód dowodzenia, trzy samochody gaśnicze (samochód ratowniczo-gaśniczy, uniwersalny samochód gaśniczy, samochód gaśniczy i ratownictwa technicznego) oraz drabinę samochodową o długości 30 m. Dodatkowo jednostki mogą posiadać także samochody specjalistyczne, jak samochód z dźwigiem, cysterna, samochód pożarniczy z wymiennym nadwoziem oraz samochód ze sprzętem przeciwgazowo-dymnym. Kolejną mniejszą jednostką jest jednostka straży pożarnej w sile plutonu. Jednostka taka wyposażona jest w dwa samochody gaśnicze. Dodatkowo mogą także tutaj być na wyposażeniu samochody specjalistyczne. Najmniejszą jednostką straży pożarnej jest jednostka straży pożarnej w sile jednej sekcji, dysponująca jednym samochodem gaśniczym, z reguły jest to samochód ratowniczo-gaśniczy. W nagłych wypadkach w akcji może wziąć udział: - 48 jednostek straży pożarnej każda w sile jednej sekcji - 12 drabin samochodowych - 11 samochodów dowodzenia - 4 cysterny - 4 samochody z dźwigiem - różne wymienne nadwozia - duża liczba samochodów specjalistycznych W przypadku katastrofy jest do dyspozycji odwód, dzięki czemu liczba jednostek straży pożarnej w sile jednej sekcji może być prawie podwojona. Jednostki taktyczne Sekcja gaśnicza (Löschgruppe) - Najmniejszą jednostką taktyczną jest sekcja gaśnicza. W skład sekcji gaśniczej wchodzi dowódca sekcji, kierowca (mechanik motopompy) i czterech strażaków, z których przynajmniej jeden musi ukończyć szkołę służby pożarniczej (Chargenschule). Sekcja gaśnicza wyjeżdża z plutonami gaśniczymi i ratownictwa technicznego, plutonami ratowniczo-gaśniczymi lub uniwersalnymi plutonami gaśniczymi. Alarmowanie sekcji odbywa się zgodnie z regulaminem wyjazdów do akcji takich jak "przeszkoda na drodze na skutek wypadku drogowego" , "pęknięcie rury wodociągowej" , "osoba uwięziona w windzie" , "pożar samochodu osobowego" oraz do podobnych interwencji. Pogotowie gaśnicze (Löschbereitschaft) - Pogotowie gaśnicze posiada na wyposażeniu samochód dowodzenia (obsada: oficer pogotowia, dowódca plutonu, kierowca, łącznik), trzy samochody gaśnicze (z czego jeden uniwersalny samochód gaśniczy) i drabinę samochodową. Drabinę samochodową obsługuje dowódca wozu i mechanik motopompy. Pogotowie gaśnicze wyjeżdża do takich akcji jak "Pożar mieszkania" , "pożar piwnicy" , "niebezpieczeństwo wybuchu". W razie wyjazdu sekcji gaśniczej mówi się o stopniu alarmowym jeden. W zależności od liczby dodatkowo wymaganych jednostek pogotowia gaśniczego mówi się o stopniu alarmowym dwa, trzy itd. Pogotowie techniczne (Technische Bereitschaft) - W przypadku interwencji technicznych na większą skalę wyjeżdża pogotowie techniczne. W takim przypadku uniwersalny samochód gaśniczy zastępowany jest samochodem gaśniczym i pomocy technicznej bądź samochodem ratowniczo-gaśniczym. Wymienione tutaj jednostki taktyczne przedstawiono dla przypadków prowadzenia zwykłych interwencji. Dla każdego szczególnego przypadku (w zależności od zgłoszenia) istnieje odrębny regulamin wyjazdów do akcji w zakresie alarmowania niezbędnych samochodów. Dotyczy to w szczególności akcji usuwania substancji szkodliwych, akcji ratownictwa wodnego, akcji prowadzonych w metrze lub w wieżowcach. Ochotnicze straże pożarne i zakładowe straże pożarne Poza Wideńską Zawodową Strażą Pożarną istnieją dwie ochotnicze straże pożarne (Süßenbrunn i Breitensee) oraz 56 zakładowych straży pożarnych. Wzywanie pomocy Do straży pożarnej można dzwonić pod numer alarmowy 122. Pomoc można wezwać nieodpłatnie korzystając z publicznych telefonów. Ponadto straż pożarną można wezwać do pożaru poprzez automatyczne urządzenia sygnalizacji pożarowej. Obecnie ok. 1300 obiektów podłączonych jest do straży pożarnej poprzez tonowy system teletransmisji (TUS). Niestety automatyczny monitoring pożaru w obiektach prowadzi do znaczącej liczby fałszywych alarmów. Są to alarmy włączające się jie na skutek rozwoju pożaru, lecz przykładowo na skutek dymu papierosowego, spalin lub robót szlifierskich. W trakcie telefonicznego przyjęcia wezwania pomocy na podstawie danych zgłaszającego dane niezbędne do zaalarmowania, takie jak dokładny adres interwencji, rodzaj zdarzenia i ewentualnie dodatkowe dane, wprowadzane są do komputera kierującego akcją ratowniczo-gaśniczą (w przypadku sygnalizatorów pożarowych działających w systemie TUS odbywa się to automatycznie poprzez charakterystykę sygnalizatora). Na podstawie danych komputer sporządza automatycznie propozycję zaalarmowania pod względem nizbędnych sił bojowych oraz pod względem wskazania danej jednostki straży pożarnej. Funkcjonariusz pełniący służbę może zaakceptować propozycję serowaną przez komputer bądź w razie potrzeby zmnienić ją, jeżeli przykładowo niezbędne jest użycie większej ilości samochodów do akcji. Po tym następuje właściwe zaalarmowanie sił bojowych przy wykorzystaniu komputera kierującego akcją ratowniczo-gaśniczą. Alarmowanie jednostki straży pożarnej Aby czas wyjazdu był jak najkrótszy (w czasie dnia maksymalnie 30 sekund, w czasie nocy maksymalnie 60 sekund), alarmowanie jednostki straży pożarnej przebiega w sposób następujący: - włącza się światło - rozbrzmiewa gong - następuje słowne przekazanie alarmu z podaniem wyjeżdżających samochodów, adresu i rodzaju akcji Alarmowanie jest sterowane komputerowo. Komputer kierujący akcją ratowniczo-gaśniczą przekazuje odpowiednie komunikaty poprzez urządzenia telemechaniczne do jednostki straży pożarnej, która ma zostać zaalarmowana i włącza urządzenia wzmacniające oraz linię dźwiękową do zapowiedzi zalarmu w jednostkach. Potem następuje równoczesne zaalarmowanie właściwej jednostki straży pożarnej. W tym samym czasie do właściwej jednostki straży pożarnej przekazywane są automatycznie najważniejsze dane dotyczące alarmu na piśmie. Połączenie jednostek straży pożarnej z centralą straży pożarnej jest niezależne od poczty (wykorzystuje się własną sieć kablową straży pożarnej). Ma ona długość około 180 km. Jej utrzymaniem i bieżącym usprawnianiem zajmuje się straż pożarna. Podczas godzin nocnych alarmowanie odbywa się selektywnie, to znaczy alarmowane są tylko te pomieszczenia danej jednostki straży pożarnej, w których przebywa wyjeżdżająca załoga. Regulamin wyjazdów do akcji W regulaminie wyjazdów do akcji ustalone są każdorazowo dla wszystkich możliwych sytuacji interwencji siły bojowej, które mają zostać zaalarmowane. Z rozmieszczenia jednostek na obszarze miasta wynika obszar operacyjny zdefiniowany dla każdej jednostki. W razie potrzeby można zaalarmować drogą radiową także będące w pogotowiu samochody, które po zakończeniu akcji wracają do jednostki. Dzięki takiej strukturze możliwe jest, aby pierwsze siły bojowe przybyły na miejsce akcji już w ciągu pięciu minut od zaalarmowania. Regulamin wyjazdów do akcji i zakres związany z wyjazdami danej jednostki straży pożarnej są zapisywane w pamięci komputera kierującego akcją ratowniczo-gaśniczą. Park samochodowy Około 185 samochodów jest nieustannie w stanie gotowości, pozostała część bez obsady jest gotowa do użycia w akcji jako samochody rezerwowe bądź też znajduje się w konserwacji czy też w naprawie. Pieczę nad parkiem samochodowym sprawuje ok. 350 pracowników służb technicznych. Z około ogółem 350 funkcjonariuszy służb prowadzących pojazdy około 100 osób pełni służbę całodobowo. Podczas normalnego czasu pracy pracuje dodatkowo 11 osób w służbie ośmiogodzinnej w warsztatach samochodowych głównej jednostki straży pożarnej "Floridsdorf". Konserwacja Odpowiednio do planu przeglądów i konserwacji pracownicy służb kierujących pojazdami, a także służb technicznych przeprowadzają kontrole, próby oraz prace konserwacyjne. Stwierdzone usterki i awarie bądź uszkodzenia w zależności od ich skali i złożoności naprawy usuwane są w warsztacie przewoźnym (samochód warsztatowy, możliwość napraw także w miejscu akcji), we własnym warsztacie samochodowym lub też przez wyspecjalizowane firmy. Średnio w roku przeprowadza się około 3000 napraw. Z tego 700 napraw wykonuje się w samochodzie warsztatowym, 1500 - we własnym warsztacie i około 800 - na zewnątrz w obcych firmach. Obecnie park samochodowy, to jest na naprawy, utrzymanie, zakup środków eksploatacyjnych, ubezpieczenie samochodów oraz wyposażenie mechaniczne przeznacza się około 12 milionów szylingów austriackich rocznie. Serwis Wszystkie samochody wraz z agregatami (pompy, urządzenia hydrauliczne, wytwornice pianowe itd.), w zależności od intensywności eksploatacji, przynajmniej raz do roku przekazywane są do służb konserwacji sprzętu (serwis roczny). Prace te wykonują częścowo warsztaty własne i częściowo firmy obce. Kontrolę i ewentualnie naprawę, a także wszelkie przebudowy urządzeń technicznych przeprowadza się zgodnie z tzw. kontrolą stosownie do normy ÖNORM. Obejmuje ona całe wyposażenie. Jak każda osoba eksploatująca pojazd, tak i Straż Pożarna Miasta Wiednia musi dokonywać corocznych przeglądów swoich samochodów ("Pickerlüberprüfung"). Obecnie przeglądy takie wykonują firmy wyspecjalizowane, w miarę możliwości podczas prac serwisowych. Kontrole w zakresie techniki bezpieczeństwa pracy Samochody specjalistyczne (samochody z drabinami samochodowymi, samochody z dźwigiem) oraz samochody ze specjalnymi agregatami (agregaty proszkowe, agregaty prądotwórcze), tak jak w przypadku użytkowania do celów prywatnych bądź też w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, poddawane są odpowiednim kontrolom w zakresie techniki bezpieczeństwa pracy, jak np. kontrola dźwigu, inspekcje zbiornika itd. Ochrona przed katastrofami Wiedeńska Zawodowa Straż Pożarna pełni służbę pomocniczą podczas katastrof w zakresie: - ochrony przed katastrofami - alarmowania w razie katastrofy - akcji zwalczania skutków katastrofy. W celu zapobiegania i przygotowania obrony przed skutkami katastrof i usuwania ich skutków gmina Wiedeń opracowała przy współpracy straży pożarnej i innych wyspecjalizowanych jednostek plan ochrony przed katastrofami. Zawiera on przegląd wszystkich sił bojowych będących w dyspozycji oraz innych zasobów do zwalczania skuków katastrof oraz istniejących możliwości łączności w przypadku katastrofy. Plan zwalczania skutków katastrof zawiera konkretne plany dla wszystkich możliwych sytuacji katastrof. Ustalono w nim przebieg alarmowania oraz kompetencje. Alarmowanie w przypadku katastrofy Zgłoszenia nagłych wypadków napływają do centrali łączności straży pożarnej. Tutaj koordynowane są wszystkie akcje. Przy przekroczeniu określonej wartości progowej straż pożarna ogłasza stan przedalarmowy i porozumiewa się ze Strażnicą Ratusz. Funkcjonariusze Strażnicy Ratusz tworzą centralę dowodzenia akcją zwalczania skutków katastrofy i powiadamiany jest kierownik dyrekcji magistratu ds. działań udzielania pomocy. Jednocześnie straż pożarna informuje burmistrza o trwającej dużej akcji. Burmistrz biorąc pod uwagę rozmiary i rodzaj wydarzenia podejmuje decyzję o powołaniu oraz składzie sztabu kryzysowego. Członkowie zespołu zarządzania kryzysowego, po stosownej decyzji burmistrza, są niezwłocznie informowani o podwyższonym przez Zawodową Straż Pożarną Miasta Wiednia za pośrednictwem kierownika jednostki dowodzącej akcją i wzywani do stawienia się przed jednostką dowodzącą akcją. Jednostka dowodząca akcją powołuje także kierownika prasowego. W centrali dowodzenia zwalczaniem skutków katastrofy zapadają decyzje w sprawie dalszych działań. Komendant straży pożarnej dowodzi akcją do momentu zebrania się zespołu zarządzania kryzysowego. W centrali łączności oraz w centrali dowodzenia akcją zwalczania skutków katastrofy istnieje możliwość uruchomienia systemu ostrzegawczo-alarmowego. W przypadku katastrofy do ostrzeżenia ludności przed katastrofą mogą być wykorzystane syreny alarmowe orza austriackie radio i telewizja. Mobilizacja w przypadku katastrofy W przypadku katastrofy Wiedeńska Zawodowa Straż Pożarna może w krótkim czasie zmobilizować swoje siły odwodowe. W tym celu obszar miasta podzielony jest na pięć obszarów operacyjnych zwalczania skutków katastrof. W przypadku ogłoszenia stanu przedalarmowego w związku z katastrofą powoływane są dodatkowe siły Wiedeńskiej Zawodowej Straży Pożarnej oraz zaprzyjaźnionych organizacji. Powoływanie załóg wolnych od służb może następować osobno dla wszystkich pięciu obszarów operacyjnych zwalczania skutków katastrof. Odbywa się to drogą telefoniczną, a także za pośrednictwem radia i telewizji. Stan wyposażenia sił bojowych zależy od rodzaju katastrofy. Dlatego też dla każdego rodzaju katstrofy ustalony jest określony odwód akcji pod względem urządzeń i materiałów. Na wypadek katastrof w każdej z dziewięciu głównych jednostek straży pożarnej przygotowany jest decentralny magazyn. Zdarzenia o dużej skali, jak np. pożar dawnego pałacu cesarskiego w Wiedniu, wymagają centralnego systemu wsparcia z magazynu centralnego. Odwód ten znajduje się w głównej jednostce straży pożarnej Floridsdorf. Wiedeńska Straż Pożarna w porównaniu międzynarodowym Ćwiczenia i bieżące kontrole wszystkich urządzeń zapewniają na wypadek katastrofy udzielenie szybkiej i skutecznej pomocy. Wiedeńska Zawodowa Straż Pożarna zaliczana jest do najlepszych straży pożarnych na świecie i w porównaniu międzynarodowym posiada najnowocześniejsze wyposażenie. Jest najlepiej przygotowana do skutecznego zwalczania skutków katastrof w Wiedniu. Szkolenie podstawowe Po wstąpieniu do straży pożarnej rozpoczyna się dziesięciotygodniowy intensywny kurs, który przechodzą słuchacze w służbie ośmiogodzinnej. W trakcie szkolenia podstawowego strażak w okresie próbnym zdobywa wszelką wiedzę niezbędną do pełnienia służby pożarniczej w ramach jednostki straży pożarnej w sile jednej sekcji. Następnie przekazywana jest niezbędna wiedza podstawowa o organizacji straży pożarnej, służbach kierowania wozami i obsługi mechanicznej motopomp, służbach łączności oraz udzielaniu pierwszej pomocy. Po 28 dniach szkolenia składa się dwukrotnie egzamin. W przypadku niedostatecznego wyniku egzaminu, szkolenie jest przerywane. Po ukończeniu szkolenia podstawowego przechodzi się na służbę 24-godzinną. Służba sprawowana jest w jednej z 26 jednostek straży pożarnej. Tutaj szkolenie jest kontynuowane. Szkolenie na stopień starszego strażaka Każdorazowo przez osiem miesięcy w roku trwa kurs służby pożarniczej, kurs w zakresie substancji szkodliwych oraz kurs ratownictwa technicznego. W każdnym z kursów należy zdobyć określoną minimalną liczbę punktów. W miesiącach letnich odbywa się kurs ratownictwa wodnego. Ponadto można dodatkowo zgłosić się do służby nurków lub na szkolenie w zakresie prowadzenia statków. Po zdaniu obowiązujących egzaminów zdobywa się stopień starszego strażaka. W tym momencie zapada decyzja co do twardzej przyszłości. Do wyboru są trzy rodzaje służby pożarniczej (służba pożarnicza, służba kierowania wozami i obsługi mechanicznej pomp, służba łączności). Po dokonaniu wyboru dana osoba kontynuuje szkolenie w odpowiedniej szkole służby pożarniczej (Chargenschule). Szkoła służby pożarniczej (Chargenschule) Szkolenie na stopień strażaka trwa osiem miesięcy. W przypadku pomyślnego ukończenia tej częsci szkolenia oraz wakatu odpowiedniego stanowiska służbowego, dana osoba otrzymuje najpierw stopień młodszego ogniomistrza (Löschmeister). Wraz z rosnącą odpowiedzialnością i dalej przechodzonymi szkoleniami można uzyskać następujące stopnie: - ogniomistrz pożarnictwa (Brandmeister) - starszy ogniomistrz pożarnictwa (Oberbrandmeister) - główny ogniomistrz pożarnictwa (Hauptbrandmeister) - ogniomistrz pożarnictwa - inspektor (Inspektionsbrandmeister) W służbie pożarniczej młody ogniomistrz (Löschmeister) i ogniomistrz pożarnictwa (Brandmeister) mogą sprawować funkcję dowódcy jednostki w sile jednej sekcji. Starszy ogniomistrz pożarnictwa (Oberbrandmeister) jest komendantem nadzorującym, któremu podlega jednostka straży pożarnej w sile sekcji lub w sile plutonu. Zadania komendanta plutonu wchodzą w zakres czynności głównego ogniomistrza pożarnictwa (Hauptbrandmeister). Służbami kieruje ogniomistrz pożarnictwa - inspektor (Inspektionsbrandmeister). Kominiarz inspekcyjny (Inspektionsrauchfangkehrer) Specjalną grupę w służbie pożarniczej stanowią kominiarze inspekcyjni. Strażacy ci odpowiedzialni są za kontrolę i nadzór kominiarzy pracujących w Wiedniu. Każdy kominiarz inspekcyjny posiada egzamin mistrzowski złożony w cechu. Szkolenie oficerów Szkolenie oficerów trwa ponad dwa lata. W okresie tym osoba ubiegająca się o stopień oficerski przechodzi najpierw przez ogólne szkolenie pożarnicze. Następnie kształcona jest na dowódcę akcji. Ponadto musi przejść szkolenie, po którym otrzymuje się tytuł rzeczoznawcy urzędowego w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Na zakończenie każdej części szkolenia składa się egzamin. Egzamin końcowy jest składany przed komisją, składającą się z członków Komendy (Dyrekcji) Straży Pożarnej.
Cross Border Business - Event Magazin (2001)
|